viratsopinpornraksa@gmail.com
Tel. 081-731-7625The Best of Ad Schaerlaeckens Vol. 1 ตอนที่ 9 บางสิ่ง บางอย่างที่ไม่ควรทำ
2012-10-04 15:46:37 ใน บทความจากหนังสือ » 
0 
2238 บทที่ 9 Some do nots……บางสิ่ง บางอย่างที่ไม่ควรทำ • ช่วงแข่งนกไม่ควรย้ายนกบางตัวออกแม้ว่ามันจะแข่งไม่ดี ให้รอจนแข่งเสร็จแล้วค่อยย้าย เพราะนกบางตัวมันเกิดการกระตุ้นให้คึก ซ่า เพราะมันได้ข่มเจ้านกเหล่านี้ก็เป็นได้ แยกไปฟอร์มนกอีกตัวตกก็เป็นไปได้นะ
• ไม่ควรเข้าคู่นกพันธุ์ซ้ำซากจำเจหลายๆปี จริงอยู่มันเคยให้ลูกดี แต่ผลที่ปรากฎออกมานั้นส่วนใหญ่จะด้อยลงไปเรื่อยๆ (ไม่อย่างนั้นนกดีล้นโลกซิ)
• อย่างเปิดช่องนกทิ้งไว้ เพราะนกตัวอื่นมันจะเข้าไปยึดและแน่นอนตีกันเละ ไม่ว่าจะนกพันธุ์หรือนกแข่งก็ตาม
• ช่วงแข่งไม่ควรปล่อยนกให้โดนฝนโดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนเย็น เพราะนกตัวจะแห้งไม่ทัน พอกลางคืนขึ้นช่องนอนทั้งที่ตัวยังไม่แห้ง ฟอร์มนกตกไปแน่นอน
• ไม่ควรประหยัดเงินในเรื่องการรักษานก ถ้าต้องรักษาก็ควรจะรักษาไปทั้งเล้า ไม่ใช่แต่ทำเฉพาะนกแข่งเท่านั้น
• อย่าคิดว่าคนเลี้ยงนกที่มีเว็บไซต์ของตนเองเท่านั้นที่จะมีนกดี ความจริงแล้วมันตรงกันข้ามกันก็เยอะมากๆ
• อย่างคิดว่านกตัวนั้นดีเพราะเพดดีกรี หรือ มันดีเพราะมาจากกรงใหญ่ที่มีชื่อเสียง (นกมันต้องดูที่ผลงาน)
• ถ้าอยากได้นกจากกรงที่มีชื่อเสียงก็ไปซื้อกับเขาโดยตรงเลย ไม่ต้องซื้อจากกรงอื่น
• นักเลี้ยงนกที่มีชื่อเสียงจำนวนมากมักที่จะเลี้ยงนกจำนวนมาก ฝูงใหญ่ และ แน่นอนว่านกที่ “ไม่ดี” ย่อมมีมากกว่าคนที่เขาเลี้ยงนกน้อยๆแต่ “ดี” ซึ่งหลายคนก็ไม่มีใครรู้จักกันทั่วไป โดยเฉพาะต่างชาติ ดังนั้นก็อย่าไปหลงงมงายกับผลที่ดีแค่ตัวเดียวจากนกทั้งกรง แถมโฆษณาไปทั่วโลกว่าได้แชมป์ จะว่าไปการเป็นแชมป์นั้น “ยาก” และ จะยากขึ้นไปเรื่อยๆ เพราะต้องรักษาแชมป์ไว้ให้ได้นานที่สุด สำหรับการแข่งนก คนที่เป็นแชมป์ หรือ อยากเป็นแชมป์ ก็มีผลงานที่ดีสม่ำเสมอ ต้นๆตลอด และ ทีมนกดีมากๆ เสมอ ยิ่งเคย “เก่ง” KPI ที่ฝรั่งเขาใช้วัด หรือ ถือเป็นเกณฑ์ที่ขั้นต่ำต้องทำให้ได้นั้นสูงกว่า ชาวบ้านทั่วไปแน่นอน เรียกกันง่ายๆว่าต้องเก่งและเจ๋งกว่าทั่วไป ชาวบ้านเด็กเลี้ยงใหม่ๆ อาจจะถ้วยใบถึงสองใบต่อสายถือว่าประสบความสำเร็จสูงแล้ว สำหรับแชมป์นั้น4-5ใบถือว่าพอใช้ได้ บ้างก็ว่าไม่เข้าเป้า จนถึงล้มเหลวก็ได้ อันนี้ก็แล้วแต่ใครจะกำหนดมาตราฐานของตนเองละครับ
อย่าเชื่อเลยว่าในโลกนี้มีคนที่เป็น “เซียน” หรือเรียกว่า “เก่ง” 100% ที่จะคัดนกที่ไม่ดี ออกจากนกดีได้ มั่วก็เยอะ
• และ อย่าไปเชื่อเรื่องอายซายน์ มันเป็นเรื่องที่เหลวไหล ไร้สาระสิ้นดี ที่ค่าของการแข่งขันหรือการเข้าคู่นั้นสามารถอ่านได้จากตา ลองดูกีฬาแข่งอื่นๆ ซิ เช่น ม้าแข่ง หมา ไก่ชน เขาดูตามันหรือเปล่า
• อย่าไปเชื่อเด็ดขาดว่า มีคนที่รู้ หรือ รู้ว่าใครมีวิธีเข้าคู่นกที่เก่งเป็นแชมป์ได้
• อย่าเข้าใจผิดในเรื่องของ “ขนาด” กับ “ความแข็งแกร่ง” นกตัวใหญ่ไม่ได้หมายความว่ามันจะแข็งแรง ส่วนใหญ่จะตรงกันข้าม
• อย่าเชื่อในเรื่องที่จะสร้างสายพันธุ์ของตนเอง ถ้าอยากจะเป็นแชมป์ นกที่ดีๆนั้นส่วนใหญ่มาจากการผสมแบบผ่าเหล่า Cross breed ไอ้นกที่บอกสายพันธุ์บริสุทธ์ สายพันธุ์ของตนเองนั้น เป็นเรื่องของการค้า เพราะยังมีคนเลี้ยงนกจำนวนมากที่งมงายกับนกเลือดเข้มๆแบบผสมลงเหล่าอยู่ In Breed คุณรู้ได้อย่างไรที่เขาบอกคุณว่านกตัวนี้เลือดบริสุทธิ์ นกที่เขาสร้างมากับมือหลายชั้นแล้ว แท้ที่จริงแล้วนกตัวนั้นเขาอาจจะผ่าเหล่าเอานกที่อื่นมาเข้าก็ได้ แต่เพื่อสร้างเครดิตให้กับกรงตนเอง สายเลือดที่เป็นของตนเองก็ “โกหก” เพราะถ้าเป็นนกที่เป็นสายที่เขาสร้างขึ้นมา คุณก็หาซื้อที่ไหนไม่ได้จริงไหม ก็ต้องมาหาเขา แต่กลับกันถ้าเขาบอกว่าพ่อนกมาจากบ้านนาย A สายนั้นๆ และ แม่นกมาจากบ้านนาย B สายนี้ เข้ากันแล้วเจ๋ง แล้วเขาจะได้อะไรเหรอ คนก็ไปหานาย A และ B กัน เพื่อได้ต้นสายบ้าง ไม่ดีกว่าเหรอ
ก็เหมือนอย่าง Koopman ที่บอกถึงแม่ของ Kleine Dirk ว่าเป็น Golden Lady ลูกของ Kannibal มาจากกรง Dirk & Louis van Dyck เท่านั้นละ van Dyck เพาะนกขายไม่ทันเลย ทั้งลูกKannibal พี่น้อง ญาติๆมัน ขายดีมากๆ ผมเชื่อว่าโลกของวงการนกมีคนประเภทนี้อยู่พอควร บางครั้งก็สร้าง “วีรบุรุษ วีรสตรี” ของกรงขึ้นมาเช่น ลูกหลานในกรงที่เก่งๆ เป็นแชมป์มาจากนกตัวนี้ทั้งนั้นก็มี มันถ่ายทอดสายเลือดการเป็นแชมป์มาหลายชั้นแล้วก็มี แล้วคุณจะไปหาที่ไหนละ หลงคารมเพราะเชื่อว่าสายนี้มันถ่ายทอดความเป็นแชมป์ได้หลายๆชั้น ก็อยากได้บ้าง ไอ้นกดีๆ แบบนี้ มัน “มี” ครับแต่ “น้อยตัวมากๆๆๆๆ” ในโลกนี้ ไม่ใช่ว่ามันจะไม่มี แต่คุณ”รู้จัก” นกเขา และ เจ้าของกรง ดีพอหรือ หรือ เชื่อลมปาก หรือ เชื่อสื่อที่เขียนละ และก็ต้องดูคนที่เขาพูด เขาเขียน ด้วยว่าใคร แกงค์เดียวกันหรือเปล่า สื่อสมัยนี้ผลประโยชน์ทับซ้อนกันก็มาก
• อย่าเชื่อเด็ดขาดว่าว่าถ้าคุณมีนกแข่งที่ดีมากๆ แล้วพี่น้องของมันที่ผลงานแข่งไม่ดี มันจะเป็นนกพันธุ์ที่ดีแน่
แง่คิดของนาย AD ยังคงมีอยู่อีกหลายอย่างก็ขอเขียนต่อ
• อย่าเข้าคู่นกไกลกับนกใกล้ เพราะผลที่ได้มันจะไม่ดีนัก มันอาจจะห่วยแตกหรือพอใช้ได้เท่านั้น
• อย่าลืมว่านักเลี้ยงนกที่จริงจังกับการแข่งนกจะไม่เคยขายนกที่พิสูจน์แล้วว่าดีมากๆ เราควรที่จะสั่งนกอ่อน ลูกนก มันมีโอกาส และ ประหยัดสตางค์ได้หลายอยู่
• อย่าคิดว่าวิตามินจะเร่งหรือปรับสภาพให้นกเป็นยอดนกแข่งได้
• อย่าทิ้งวิตามิน หรือ ยาผสมไว้ในน้ำให้นกกินนานเกินไป ยิ่งบ้านเราอากาศร้อนมันเสียเร็ว
• อย่าลืมทิ้งพวกหินกริต (หินบดหลากชนิด) ให้นกกิน และ เปลี่ยนบ่อยๆ มันเป็นของที่สำคัญสำหรับนก
• อย่าส่งนกที่กระเพาะเต็มไปด้วยน้ำเข้าแข่ง นกพวกนี้ไม่อยู่ในสภาพพร้อมแข่ง
• อย่าหวังว่านกไกลมากๆ มันจะบินใกล้หรือกลางได้ดี หรือ แม้แต่ไกลไม่มากเช่นกัน มันก็อาจจะยังไม่โชว์ฝีปีก เลี้ยงนกพวกนี้ต้องทำใจกับมัน
• อย่าส่งนกที่ขา ไม่สะอาด เลอะขี้มากๆ ห่วงก็อ่านยากเพราะขี้ติดเต็มไปหมด นกพวกนี้มันไม่อยู่ในสภาพ ปรกตินกที่ดีมันไม่ใช่แบบนี้
ก็จบบทที่ 9 ซึ่งคิดว่ามีแง่คิดที่ดีๆ สื่อถึงกันบ้าง บางท่านถ้าคิดว่ารู้ดีอยู่แล้วก็ไม่เป็นไร เอาไว้สำหรับคนที่คิดว่าเป็นประโยชน์ก็แล้วกัน
ตอนที่ 10 ก็เป็นเรื่อง Electrotytes? Yes Sir! ท่านต้องการอีเลคโตรไลท์หรือครับ? ได้เลย เดี๋ยวจัดให้ครับ
กรุณาเข้า สู่ระบบ ก่อนทำการเขียนข้อความ
